مدی و خوابالو

چه تو قصه چه حقیقت...یکی بود یکی نبود

مدی و خوابالو

چه تو قصه چه حقیقت...یکی بود یکی نبود

رضا صادقی

به همین سادگـــــی رفتی بی خـــــداحافظی عزیـــــزم 

   سهم تو شد روز تـــــازه سهم من اشـــــک کـه بریزم

        به همین سادگـــــی کم شد عمر گلبـــــوته تـــــو دستم 

             گله از تو نیست مـــــی دونم خودم اینو از تو خواستم

                   جـــــون ستـــــاره هـا ، تو عـــــزیزتر از چشامـــــی 

                        هر جا هستی خوب و خوش باش تا ابد بغض صدامی

                               تـــــو رو محض لحظه هامون نشه باورت یه وقتـــی 

                                      که دوستت نـــــدارم ، اینو به خـــــدا گفتم بـــه سختی

                                            من اگه دوستــــت نداشتم پای غم هات نمی مــــــوندم 

                                                   واست ایـــــن هـمه تــرانه ، از ته دل نمی خــــــوندم

اگـــــه گفتم برو خـــــــوبم واسه این بود که می دیدیم 

      داری آب میشـــــی میــــــمیری ایــــنو از همه شنیدم

            دارم از دوریـــــت مــــــی میرم تو کنار من نسوزی 

                  از دلـــــم نمیری عمـــــرم نفسامی کـــــه هنـــــوزی

                        تـو رو محض خیره هامـون که نفس نفس خـــــدا شد  

                             ازهمـــــون لحظه کـه رفتـی روحم از تنم جـــــدا شد

                                  خـــــودت تنها نمی مـــــونـی منه تنها رو دعـــــا کن 

                                          خـــــاطراتمو نـــــگه دار امـــــا دستامـو رهـــــا کن

                                              دست تـــــو اول شعره بسپرش بـــــه آخـرین زن 

                                                    زنی که تشنه ی دیوار واسه چشمات گـریه می کرد

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد