مدی و خوابالو

چه تو قصه چه حقیقت...یکی بود یکی نبود

مدی و خوابالو

چه تو قصه چه حقیقت...یکی بود یکی نبود

به تو مدیونم

 

واسه این که از تو دورم ، به تو مدیونم 


واسه کشتن غرورم ، به تو مدیونم 


تو که حرمتو شکستی ، پای عهدت ننشستی
 

گرچه بازم تو نیازم ، لحظه هامو بد می بازم ، به تو مدیونم

واسه این چشای خیسم ، به تو مدیونم 


این که از غم می نویسم ، به تو مدیونم 


این که بی جونم و سردم ، این که بی روحم و زردم 

 
پی آرامشی که بردی و من پیش می گردم ، به تو مدیونم
 

به تو مدیونم ، به تو مدیونم

به تو مدیونم ، غرورمو شکستی عین شیشه 


به تو مدیونم که کشتی دلمو واسه همیشه
 

به تو مدیونم ، منو دادی به بی بها بهانه 


به تو مدیونم واسه بغض عمیق این ترانه

به تو مدیونم ، شکستی حرمت شب و من و ماه  


به تو مدیونم ، کم آوردی و رفتی اول راه 


به تو مدیونم عزیزم واسه این حال مریضم
 

اگه مثل برج سنگی جلوی چشات می ریزم ، به تو مدیونم
 

به تو مدیونم ، به تو مدیونم

به تو مدیونم ، غرورمو شکستی عین شیشه 


به تو مدیونم که کشتی دلمو واسه همیشه
 

به تو مدیونم ، منو دادی به بی بها بهانه
 

به تو مدیونم واسه بغض عمیق این ترانه

به تو مدیونم و دینم و ادا می کنم
 

حتما نشونت می دم چه رنجی داره هر چی کردی با من 


واسه این که تو خجالت محبتات نمونم 


جونمم می دم و می بینی ، پای حرفمم می مونم 
 

به تو مدیونم و دینم و ادا می کنم
 

حتما نشونت می دم چه رنجی داره هر چی کردی با من 


واسه این که تو خجالت محبتات نمونم
 

جونمم می دم و می بینی ، پای حرفمم می مونم